Door alles wat er voor, tussen en na kwam en nog moet komen – pensioenfeest moeder, tentoonstelling, vakantie, studiereis, voorbereiding huwelijk broer – was ik het bijna vergeten: ons prachtige boek. Samen met mijn broer maakte ik een receptenboek Kerstgans uit Veur met Brusselsch gevolg. Een familiereceptenboek, privé uitgegeven.

Twee jaar geleden kreeg ik van mijn oom een stapel oude menukaarten, omdat ik van koken, historie en historische keuken hou. De menukaarten zijn van de familie.

Mooie kaarten met mooie gerechten er op. Soms met namen van personen die bij het diner aanwezig waren. Octavie?! Dat is mijn overovergrootmoeder. En Henri Thunnissen, haar schoonzoon? Hoe zat die familie in elkaar?
Ik ging op onderzoek uit. Zoeken naar de personen, gelegenheden waarvoor die diners gegeven waren, en waar deze mensen woonden. Dezelfde oom gaf mij een stapel brieven mee, die aan dezelfde overovergrootmoeder Octavie Jullien geschreven waren door mijn overovergrootvader Henri Swarttouw. Ik las dat Octavie het hart van Henri brak, omdat zij niet met hem wilde trouwen. Gelukkig las ik in een brief van enkele weken er na, dat het toch nog goed kwam. Ik heb een menukaart van hun bruiloft, van hun 12,5 jarige jubileum, ook de 25 en 30 jaar werd gevierd. Zoveel informatie, en zoveel mooie verhalen en zoveel menukaarten, daar moest een boek van gemaakt worden.

Ons receptenboek is samengesteld uit gerechten van menukaarten – de oudste is uit 1891, de jongste is van 1956 – van de familie Jullien-Swarttouw-Thunnissen. Van 39 menukaarten is een gerecht gekozen, waarvan het bijbehorende recept opgezocht is in een kookboek uit de tijd. Een gerecht van een menukaart uit 1915? Dan een recept uit een kookboek van voor 1915!