Transport in stijl

Voor vele familiefeestjes, verjaardagen en andere festiviteiten word ik gevraagd het een en ander te maken. Wat ik natuurlijk heel graag doe. Of het nu pannenkoeken zijn, eenpersoonspasteitjes of taarten. Ik ben van de partij. 

Familiefeestje

Slechts één voorwaarde: hulp bij transport. Als stadsbewoner heb ik geen auto, het meeste gaat per fiets en af en toe per tram. Inmiddels ben ik zeer bedreven in het beladen van fietsen, sturen en ruggen. 

Maar kalfspasteien, cocospuddingen en 19de eeuwse beschuittaarten vragen iets anders om in vervoerd te worden. Een tompoes-Hema-tas of een Ikea-afwasteil is niet de stijl. 

Klaar voor vertrek!

Daarom ging ik op zoek naar een taartenblik of vlaaiblik. Een trommel waarmee in de stijlvolle jaren taarten aan huis werden gebracht. Er bestaan vele soorten van dit soort trommels, die ook varieeren in ‘staat’. Een nieuwe wilde ik niet, liever een oude, maar dan weer niet te veel gebutst en gedeukt. Maar nog een functionerend exemplaar met de bijbehorende platen. Het liefst de originele verf die niet te veel gebladderd zou zijn. Dat laatste was te veel gevraagd. Maar zwaar beschadigde verf bood natuurlijk wel weer andere mogelijkheden. De trommel naar eigen smaak op te knappen. En zo geschiedde.

Dit blik vond ik op de Belgische marktplaats. Binnen een vloek en een zucht was de trommel hier in huis en kon het opknappen beginnen. Verf afschrappen, met verfsplinters in oog als narigheid.

Opgeknapt!

Twee grondverflagen, twee lagen ‘keukengeel’. Deze kleur: geïnspireerd op een historische Dordtse keuken, toegepast in mijn eigen, nu ook gebruikt voor de trommel. Op de deur van de trommel de naam de website. In het handschrift van Hendrikje Blik zelf! Haar handtekening zette ze op een menukaart van een diner ter gelegenheid van de zilveren bruiloft van haar zoon Berend Jan van den Berg met Hermine Hennink in 1929. De gasten zetten hun naam achter op. (Schoon)moeder schreef ‘Henderikje Blik’. Geen vaste spelling, we komen haar naam ook wel eens als ‘Hendrikjen’ tegen. 

Menukaart uit 1929

Vanaf nu kom ik geheel in stijl mijn pasteien en puddingen brengen. Wellicht toch nog steeds met een auto, want het blik is 42 cm hoog en heeft een diameter van 34 cm. Leeg heeft het best al een gewicht, maar hoe zwaar zou het zijn als het gevuld is?

Maar mooi is ‘ie! Wie weet het begin van een catering-carrière?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *