Klein koken

Wat in groot kan, kan ook in het klein. Voor de kleine keukenmeid zijn er (en waren er) allerhande fornuisjes en keukentjes verkrijgbaar. Elk zichzelf respecterende winkel met speelgoed verkoopt ze. Mijn vader maakte er een voor zijn oudste kind, en maakte voor mij er een servieskastje waar in plastic boerenbont in stond.

De keukentjes van tegenwoordig zijn veel al van hout en werken niet. Vroeger was dat anders. Op de fornuisjes van mini formaat kon écht worden gekookt. De oudste werden gestookt op hout en kolen, die van 1900 en later werkten op spiritus en vanaf de jaren ’40 gebruikte men meta- of esbitblokjes.

IMG_1011 IMG_1012

Maar werken die fornuisjes nu echt? Gaat het water koken, smelt de boter in de pan voor de mini pannenkoeken? Aangestoken door mijn moeders jeugdherinneringen, zij mocht af en toe onder leiding van haar moeder pannenkoekjes bakken en appelmoes maken, nam ik de proef op de som onder toeziend oog van mijn moeder. Zo hoort het. De eerste kooksessie met een fornuisje uit de jaren ’50 gestookt op esbitblokjes (vaste spiritus).

IMG_0881 IMG_0878

Het aansteken van het esbitblokje was nog het lastigst, dat duurde even. De vlam is haast onzichtbaar en daarom is het moeilijk om te zien of het brandt. Waar we behoefte aan hadden, waren mini pannenlappen of ovenwanten, want de pan wordt ook heet! Daarnaast moet er nog iets bedacht worden hoe je snel de esbitblokjes kan bijvullen, want ze branden snel op.
Maar het water kookt, de boter smelt en de pannenkoeken en omeletten bakken!

Smakelijk!

 IMG_0904 IMG_1017