Zoals het Nationaal Kookboek al beschreef is het maken van pasteikorsten niet ieders werk. Je kunt het beste gewoon naar de banketbakker gaan om ze aldaar te bestellen. Voor diegenen die te eigenwijs zijn en denken dat ze het kunnen, staat er een methode in die het zou moeten vergemakkelijken. De schrijver verwoordde het anders: “minder gevaar mislukking.”

Het recept:

• Maak het deeg van 350 gr boter en 350 gr bloem
• Neem er stuk van en rol het rond uit ter dikte van 2 rijksdaalders, diameter 22 cm.
• Leg op het midden van deze schijf deeg een bal gemaakt van reepjes wit dun vloeipapier ter grootte van een flinke kokosnoot uit
• Rol een tweede stuk deeg vierkant uit, iets gorter dan het eerste ter dikte van 2 guldens.
• Leg deze lap over de papieren bal (niet te strak)
• Maak 2 stroken van ca. 2 cm breed leg die kruislings over de bal
• Maak 1 strook van ca. 1,5 cm dik en 2 cm breed en leg die als ring om de bal heen
• Na het bakken moet je aan de bovenkant een deksel uitsnijden en het papier verwijderen.

Het eerste baksel zag er bij mij zo uit. Ik vond het er al heel raar uit zien. Het deeg was veel te dik om de punten waar de bodem en de bovenkant aan elkaar zaten. Bovendien was de holte voor de ragout veel te klein.

Hoe zei de schrijver het ook al weer? Het bakken daarvan is niet ieders werk…. Poging 2. Ik heb het deeg dunner gemaakt. De bal van vloeipapier (bakpapier heb ik gebruikt) platter en breder gemaakt, zodat de holte ruimer zou worden. De ongebakken pastei zag er veel beter uit, dan het eerste exemplaar. En gebakken ook nog.

Probleem was echter om al het papier er uit te krijgen. En er bleef ook in de naden 2 stukjes papier zitten. De pastei ziet er prachtig uit. Het kookboek waarschuwde al voor het vullen van de pastei, omdat de korst zeer broos is. Dilemma, want de visragout moet goed warm zijn wanneer het wordt gevuld. Bij het vullen hoorde/zag/voelde ik de bodem doorzakken. Of de bodem was te dun, of de visragout te heet, of het lag aan de schaal waar de pastei op lag. Die was een tikkeltje hol. Maar al met al was het zeer smakelijk. Misschien niet ieders werk, maar oefening baart kunst…