De inspiratie voor het kerstdiner kwam van een bezoek aan Highclere Castle afgelopen zomer. Tijdens een landhuizen-reis bezochten we ook dit beroemde woonhuis van de familie Carnarvon c.q. Crawley, beter bekend als Downton Abbey.
Mijn moeder en ik zijn me kerstmis meestal in de keuken te vinden. Weken van te voren hebben we ons al gebogen voor de menu’s, ingrediënten, servies, tafelschema’s, menukaarten. Voorgenieten dus! We hadden ook al zo genoten van ons moeder-dochter-uitje naar de Engelse landhuizen, en om de rest van de familie daarvan mee te laten genieten bedachten we het Downton Abbey diner.
Lady Carnarvon is een slimme dame, die het succes van de serie gebruikt om het landgoed te laten voorbestaan. In de landhuiswinkel is dan ook veel ‘merchandise’ te koop, waaronder een aantal (kook)boeken, die ik natuurlijk mee naar huis nam.
De recepten komen dus voornamelijk uit deze twee boeken. Echter de toetjes zijn van Miss Foodwise, Regula Ysewijn, uit haar boek Pride and Pudding.
Bij ons staat er altijd een garnalencocktail op het menu. Dit wordt dan ook altijd gemaakt door mijn vader, naar recept van zijn moeder. Naast boerenkool, pannenkoeken, appeltaart/-bollen én zelfgebakken brood is dit zijn specialiteit. Op de menukaart een mooi samenvoegsel van prawn en Downton: prawnton cocktail.
De soep was een zeer smakelijk broccolisoep met roquefort. Mooi groen van kleur en stevig van smaak!
De hoofdgang bestond uit meerdere gerechten, waarvan de varkensrollade met een krokante zoutkorst heel goed was. Maar een absolute winnaar was – was zelf aangenaam verrast – de groene aspergemousse. Heel lekker, fris en aangenaam van textuur. Ook de volgende dag was deze nog heerlijk. Wie denkt dat de broccolisoep groen was…. Deze mousse was écht veel groener, bijna fluoriserend!! Het lossen van de emaille vorm ging niet heel makkelijk. maar de tip van de vorm in de stoom van kokend water houden was een goeie, het duurde alleen wat langer dan ik dacht.
Als het dessert hadden we drie verschillende toetjes op het menu staan: Brown bread ice cream, tamarinde ice cream en ribbon jelly.
De ribbon jelly bestaat uit laagjes van frambozen-jelly en almond flummery. Het kostte veel tijd op het te maken, omdat de laagjes moeten opstijven voordat er een andere laag er in gedaan kan worden. Maar het zag er prachtig uit. En qua smaak? Ja, tja, een beetje saai vond ik het. Maar wellicht lag dat aan de combinatie met de twee ice creams, die nogal uitgesproken van smaak zijn, met name de lichtzure tamarinde. ik vond de gebakken brown bread kruimels erg leuk in het ijs. Enkele tafelgenoten moesten er om lachen, omdat het zo enorm hard kraakte… eentje durfde het niet te eten vanwege zijn tanden, wel het ijs maar niet de kruimels. Misschien had ik ze ook wel iets te hard gebakken, het leek wel kandij.
Zelfs voor de kinderen die niets lekker vinden, behalve friet en pannenkoeken, was er een 4-gangen diner. Een tikkeltje saaier en smakelozer….
Al met al een geslaagd kerstdiner!
Recente reacties