De bijbel der banketbakkerij is van de hand van Jules Gouffé (1807-1877). Gouffé was een Franse kok uit de 19de eeuw, die als bijnaam had: l’apôtre de la cuisine décorative, de apostel van de decoratieve keuken. Een bijnaam die je onmiddellijk snapt wanneer je zelf met een schuin oog zijn banketbakkerij boek bekijkt. Le livre de Patisserie kwam uit in 1873, ook in Nederland was het te krijgen Het boek der banketbakkerij werd omstreeks 1874 door D. Bolle te Rotterdam uitgegeven. Het is een schitterend en rijk gedecoreerd boek, en de afbeeldingen zijn heel erg bekend. De 10 kleurplaten zijn zeer attractief en die maken dat je direct naar de keuken wil. Wat dan ook geschiedde…

    
“Maak 5 ringen van meringue van 10 centimeter in diameter bij 5 centimeter breedte en hoogte.” Dat zijn nogal flinke ringen. Omdat ik niet al te complex wilde beginnen, dacht ik ‘laat ik het klein houden’. De ringen dienen natuurlijk precies even groot te zijn en mogen geen ‘hobbels en bobbels’ bevatten. Hm, misschien is ‘s avonds na een dag werken ook niet een geschikt moment om dit ‘eenvoudige’ gerecht van Jules Gouffé te maken… Wie niet waagt, wie niet wint.

Het ‘dak’ van de bijenkorf moet op de volgende wijze gemaakt worden: “Wat het dak aangaat, dit maakt men op een blikken vorm, trechtervormigmodel.” Zo’n vorm niet hebbende, heb ik een 3-tal ringen ‘op het oog’ gemaakt die steeds kleiner worden en dus op elkaar passende. De laatste natuurlijk niet echt een ring zijnde, maar meer een ‘toefje’.
De ringen moeten nadat ze gaat zijn op elkaar geplakt worden met een glazuur van poedersuiker en eiwit. Als je waarschijnlijk mooie gladde en gelijkmatige ringen hebt, staat het dan als een huis. Maar met mijn hobbel-de-bobbels niet. Dus extra dik ingesmeerd en maar weer terug in de oven om ze aan elkaar te bakken.

In het geheel niet ontmoedigd, door dit eenvoudig uitziend, maar moeilijk te maken recept, dacht ik toch, het riet met meringue nabootsen zal voor een andere keer zijn. Na een duik in de kast vond ik daar fondant, in geel, wat mij zeer geschikt leek voor de rietbedekking der bijenkorf. Hetgeen ‘zeer geslaagd’ is…
Ook voor het fabriceren van de bijtjes heb ik Jules Gouffé’s instructies ter zijde gelegd, en fijn met fondant, rozijnen en amandelen geknutseld met als resultaat dit vrolijk bijenvolk.
Zoals u ziet, niet geslaagd voor het Gouffé examen, maar wel enorm vermaakt in de keuken, wanneer ik meer tijd heb, zal ik me geheel volgens de instructies van Jules me toeleggen op de enige échte bijenkorf van meringue!