Ik hou erg veel van borstplaat, zo zoet en romig dat het smelt in je mond. Een mooie gelegenheid om vandaag, op 5 december, tussen het dichten en het maken van de suprises, ter afwisseling borstplaat te maken. Volgens het recept uit het kookboek, het leskookboek, van mijn oma. En ik gebruik vormen van mijn oma, al zijn ze wel een beetje groot. Mijn moeder had me nog op m’n hart gedrukt niet te veel te maken…

Uit: Het Nieuwe kookboek samengesteld door A. Koopmans-Gorter, Leerares Koken en Voedingsleer, Oud-Directrice der Groningsche Kook- en Huishoudschool EN G.A.M. De Boer-De Jonge, Oud-Leraares aan die School, de 12de druk uit 1929 (eerste druk 1909).

Het recept voor Roomborstplaat is zeer simpel: 200 gram suiker, 2 eetlepels room en weinig water, maar zoveel tot de suiker vochtig is. En dan volgt zo’n typische ‘bladerinstructie’: Maak deze borstplaat als beschreven is in het tweede recept. We slaan een bladzijde terug. De suiker moet met de room en het water aan de kook gebracht worden, Wanneer het een stroopje is geworden, waarbij de laatste druppel van de lepel een draad trekt, haalt men de pan van het vuur en laat het al roerende afkoelen, tot de suikermassa ondoorschijnend is, dan moet het vlug in de beboterde vormen gegoten worden.

Eitje, de kind kan de was doen. Tenminste dat dacht ik. Maar nee, het klontert, de suiker lost niet op, Hm, dit is niet goed. Oma, waar zijn nu je handige aantekeningen? Gelukkig is google een oplossing voor de afwezige grootmoeder en de niet genoteerde aanwijzingen.

Borstplaat heeft een hele fijne structuur, dat maakt het zo zacht en romig. Hiervoor moet de suiker volledig opgelost zijn, voor het aan de kook gaat. Het mengsel moet traag opgewarmd worden, zodat de suiker geheel opgelost wordt.
Daarnaast meldt een foodblogger dat bij borstplaat door oefening het heuse kunst wordt. Dus houd moed!

De tweede borstplaat was al veel beter. De derde maakte in met cacao en een dubbele hoeveelheid, waardoor alles nog trager gaat, en dus nog romiger en zachter. Vooruit dat nog ook zo’n mooie witte borstplaat. Sorry, mam, nu toch 2,5 plaat, en een klein varkentje en een stukje ‘mislukte’, zodat morgen, als we met de familie Sinterklazen, iedereen het verschil kan proeven!

Overigens had mijn oma er veel aantekeningen bij de recepten geschreven, maar die waren niet zo nuttig voor mij. Bij het recept voor roomborstplaat had ze een recept met andere ingrediënten opgeschreven, met alleen maar room en geen water. Wat blijkt komt dat recept uit een Allerhande uit 2001, blijkt uit een uitgescheurd recept dat ergens in het kookboek zat. 🙂